Drwalnik paskowany, w przeciwieństwie do spuszczel pospolity czy kołatek domowy to typowy szkodnik drewna w lesie oraz drewna składowanego. Stwarza największe zagrożenie na składnicach spedycyjnych i tartacznych.
To bliski krewniak kołatka należący do rodziny ryjkowcowatych i do podrodziny kołatkowatych. Występuje w całej Europie, w Polsce to znany szkodnik lasów iglastych – żeruje przede wszystkim w świerku. To niewielki chrząszcz osiągający maksymalnie 4 mm długości, o walcowatej i krępej budowie ciała. Zarówno przedplecze jak i pokrywy skrzydłowe są dwubarwne: jasnobrązowe i ciemne (czarne lub brunatne). Na pokrywach znajdują się regularne i ułożone w rzędy punkty. Kształt przedplecza i budowa czoła różnią się u samic i samców: czoło samicy jest wypukłe, u samca wklęsłe, z kolei brzeg przedplecza samicy bardziej zaokrąglony niż ma to miejsce u samca tego gatunku.
Drwalnik paskowany larwa to charakterystyczna larwa kołatkowatych – biała, beznoga, z wyraźnie zaznaczoną głową oraz łukowato zgięta. Osiąga długość średnio 4 mm, czyli tyle co dorosły chrząszcz.
Znajdź najlepszego specjalistę w twoim regionie, umów się na konsultację i pozbądź się problemu raz na zawsze
Dorosłe chrząszcze pojawiają się już wczesną wiosną i kopulują do maja. Nie potrzebują wysokich temperatur, wystarczy że temperatura powietrza nie spada poniżej 0 stopni Celsjusza. Po kopulacji samica drąży krótkie chodniki, a samiec usuwa z nich trocinki i odchody świadczące o obecności żywych chrząszczy. Po tym „zabiegu” samica rozsiewa na ściankach chodników zarodniki mikroskopijnego grzyba – to stanowić będzie w przyszłości pokarm dla opuszczających jaja larw.
Samica wygryza w chodnikach tzw. nyże jajowe w celu składania jaj – składa je pojedynczo i zabezpiecza każdą z nyż zatyczką z trocinek. W ten sposób powstaje do 50 takich zagłębień. Po opuszczeniu jaj larwy wygryzają krótkie chodniki powiększając w ten sposób każdą nyżę. Drwalnik paskowany żerowisko wygląda po pewnym czasie jak drabinka z przemiennymi szczeblami. Po przepoczwarzeniu młode chrząszcze opuszczają drewno przez otwór wejściowy wygryziony wcześniej przez samicę i chowają się przed zimą w ściółce leśnej.
Głównie zasiedla wilgotne drewno okrągłe, zarówno w korze, jak i bez kory. Uszkadza także niedosuszone przetarte drewno. Samice przenosząc zarodniki grzybów powodują siniznę drewna. Ta z kolei wpływa niekorzystnie na wygląd drewna i świadczy o złych warunkach konserwacji, przez co nasuwać może przypuszczenie, że drewno może być zaatakowane także przez inne grzyby.
Owad ten może powodować spore szkody: porażone drzewa obniżają swoją wytrzymałość i często nie nadają się już do produkcji wyrobów drewnianych.
Z racji tego, że drwalnik paskowany najbardziej zagraża drewnu w lesie i na składnicach warto zadbać o higienę lasu. Składowane drewno przyciąga wiele gatunków owadów, ale zdarza się, że może je już zawierać – mogło zostać zaatakowane wcześniej, na etapie żywego drzewa. Należy dbać o składowiska drewna, aby uniknąć strat pozyskanego materiału drzewnego oraz zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się szkodników na terenie lasów.
Ochrona drewna sprowadza się do przestrzegania pory ścinki, wywozu drewna z lasu oraz utrzymywania odpowiednich warunków składowania drewna, w tym chemiczną ochronę surowca. Aby wyeliminować ryzyko porażenia drewna na składnicy warto zadbać o usunięcie z terenu 10-centymetrowej warstwy ściółki i gleby oraz wyżwirowanie. Wszystko po to aby wyeliminować możliwość zimowania chrząszczy.
Metoda zwalczania drwalnika na terenach leśnych to wspomniana wyżej odpowiednia higiena lasu. Drzewa porażone powinny być suszone i wywożone z lasu, z kolei w przypadku porażenia większego obszaru lasu zaleca się wykonanie oprysków agrolotniczych. W momencie kiedy drwalnik paskowany zostanie wykryty już u nas w domu, w drewnianych konstrukcjach czy w meblach, można zastosować jedną z metod: fumigacja, mikrofale czy zastosowanie żelu Xilix.
Źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/fb/0_Trypodendron_lineatum_Weibchen_20fach_von_rechts_und_oben.jpg